گزارش روزانهی خورشید
معرفی کتاب:
شعر بلند «گزارش روزانه خورشید» دومین کتاب صدیقه سالاری است. سالاری از جمله شاعران جیرفتی است که پیشتر یک مجموعه شعر به نام «جهان به گرده‌ی ماهی» منتشر کرده بود. این کتاب از یک شعر بلند ۱۲۸ صفحه‌ای تشکیل شده است که در آن شاعر با استفاده از تخیل، تصویرسازی‌های بکر و فرم‌گرایی مسیری پرفراز و نشیب را در مقابل مخاطب قرار می‌دهد.
من دریاچه نمک را در ردپایت می‌دیدم
دریاچه نمکِ روی زخمت؛ خرگوشی رهاشده از قلب من بود
وقتی ابر در ابر، پاره سنگ برمی‌داشت آسمان
احتمالِ رنجی عظیم بود
وقتی درختان برهنه می‌شدند
احتمالِ رنجی عظیم بود
وقتی زخم را نمک‌سود می‌کردند
احتمالِ رنجی عظیم بود
وقتی بندر را نمک‌سود کردند
احتمالِ رنجی عظیم بود
/ وقتی خون را نمک‌سود کردند
احتمالِ رنجی عظیم بود
در سپیدیِ بالِ کبوتر همه چیز نمک‌سود شد
-من زخم را در قلبم تکرار کردم
-من در رهایی پرندگان، دستانم را سپید از سبز خواستم
سپید از تو خواستم
کسی در چهره فرش، هزار نهضتِ جنگل می‌بیند
کسی در آیینه‌کاری، حروفِ غم به کار می‌برد
استیلایِ چشمانِ عقاب را به کار می‌برد
کسی دهانش را دوخته به پاییز
کسی چشمانش را دوخته به پاییز (بینِ رمه‌ها، پاییز افتاده بود)
کسی در بطن، الهه‌های آب و آتش دیده است
کسی از تمام انقلاب‌ها باید گذر کند برای به دنیا آمدن
کسی بهار را با دستانِ تو اشتباه گرفته
و به دوستی فشرده
و به شادی فشرده و . ..