معرفی کتاب:

علی‌رضا پنجه‌ای از شاعران شناخته شده و اثرگذار کشور است. به خامه‌ی او پیشتر آثاری چون «کوچه چهرزاد»، «پیامبر کوچک»، «هم‌نفس سروهای جوان»، «عشق اول»، «سوگ پاییزی»، «برشی از ستاره هذیانی»، «از خویش می‌دوم» و… منتشر شده‌اند.

اما تازه‌ترین آفرینه‌ی پنجه‌ای یعنی «مسافرخانه بهشت گیلان» یک منثوره است نه البته مانند منظومه در شعر کهن. این مجموعه را می‌توان یک منثوره‌ی نوبنیاد و پیشنهادهنده به شمار آورد، که با زبان نثر روایی، درون‌مایه‌ای شاعرانه و گاه با خطی داستانی سروده شده است. بنابراین می‌شود سرنخ روایت سیال ذهنی را در اطاق‌های این مسافرخانه استعاری و مجازی واجست؛ چاشنی این مجموعه نگاه تاریخی، ادبی و سیاسی است که در چند گونه، با بن‌مایه‌ای دراماتیزه، گاه با زبان نقد، مضمون طنز را در فرمتی چندریخته و چندشکلی وا می‌نماید.

این مجموعه سیزدهمین کتاب این شاعر کهنه‌کار است. نخستین کتاب او یعنی «سوگ پاییزی» در دهه ۵۰ رنگ انتشار را به خود دید. اثری از این کتاب را در ادامه بخوانید:

وقتی که نیستی
همه‌ی این آسمان چه‌قدر سوزان است
همه‌ی این خیابان بی‌عبور
سبزه‌زاران اطراف
چه‌قدر زرد شده‌اند
می‌دانم تو که نیستی
جهان مسافرخانه‌ای خالی‌ست
پا پیِ مسافری که چمدان و
خاطراتش را جا گذاشته
توی گنجه‌ی اتاق نمره‌ی یکم